วันเสาร์ที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2560

Our first night (Johnten)























            สิบทิศงั้นหรอ

            เป็นชื่อที่ได้ยินครั้งแรกก็ต้องสะกิดใจฟัง ชายหนุ่มค่อนข้างภาคภูมิใจกับที่มาของมัน อย่างแรกเลยคือมันเป็นชื่อที่แม่เขาตั้งให้ ซึ่งมันดันไปคล้องจองกับชื่อ 'ผู้ชนะสิบทิศ' พระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ของประเทศพม่า เวลาได้ยินใครเรียกว่าสิบทิศมันจึงเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ราวกับเขาคือผู้ชนะสิบทิศ อย่างที่สองคือความหมายที่ค่อนข้างไปในทางดีของมัน ดังนั้น ชายหนุ่มผู้ที่เติบโตมากับคำว่าสิบทิศจึงเป็นคนที่ภาคภูมิใจในเกียรติ์และศักดิ์ศรีของตัวเองมากๆ

            สิบทิศมักจะเป็นที่หนึ่งอยู่เสมอ คำว่าชนะมันดึงดันให้เขาพยายามทำทุกอย่างให้ตัวเองก้าวไปสู่จุดสูงสุดของชีวิตทั้งจากชื่อที่เขาคล้องจองอยู่ หรือจากความคาดหวังจากผู้คนรอบข้างที่ต้องเห็นความเป็นที่หนึ่งในตัวเขา เขาชอบที่จะเป็นผู้นำ คอยนำพาเพื่อนๆ เขาชอบการเป็นหัวหน้า ชอบอยู่ในคำสรรเสริญ เขาเกลียดการพ่ายแพ้ แม้ว่าการพ่ายแพ้นั้นอาจจะแค่หมายถึงการสอบได้คะแนนรองท็อปมาแค่สองคะแนน สิบทิศก็จะพยายามมากขึ้นเป็นสองเท่าเพื่อที่การสอบในครั้งหน้าเขาต้องได้คะแนนท็อปของห้อง และได้คะแนนทิ้งห่างรองท็อปแบบไม่เห็นฝุ่น

            จนกระทั่งวันหนึ่งที่สิบทิศได้เจอกับความพ่ายแพ้ครั้งแรก

             มันเล่นงานเขาจนอับอายไม่กล้าสู้หน้าใคร ไม่สบายและไข้ขึ้นไปถึงสองวันเต็ม

            และความพ่ายแพ้ครั้งนั้นก็ยังเล่นงานสิบทิศมาตลอดขวบปีที่ผ่านมา

            เขายังคงจำรสชาติความพ่ายแพ้ครั้งแรกที่ได้รับอย่างขึ้นใจ ว่ามันย้ำยีเขาได้โหดเหี้ยมแค่ไหน



            .
            .

            “ปล่อยกู!

            เสียงตะโกนของชายหนุ่มไม่ได้ทำให้คนด้านหลังหยุดการเคลื่อนไหว การกระโจนจ้วงอย่างหยาบโล้น ลมหายใจร้อนยังคงที่เป่ารดต้นคอ น้ำเสียงแหบต่ำในลำคอที่บ่งบอกว่าพึงพอใจในร่างกายเขา ฝ่ามือหนาที่บังคับให้เขาอยู่ใต้อายัด

            “ไอ้เหี้ย มึงหลอกกูแบบนี้ได้ไงวะ” แม้ว่าจะพยายามต่อสู้เท่าไหร่ แต่การพันธนาการกลับดูแน่นหนามากขึ้น บัดนี้ข้อมือทั้งสองของเขาถูกรัดไว้ด้วยเศษผ้าอะไรบางอย่าง ซึ่งมันก็ไม่พ้นอาจจะเป็นจากเสื้อเขาที่เพิ่งถูกกระชากออกไปอย่างไม่ไยดี   

            ส่วนร้อนอัดกระแทกเข้ามาหลายต่อหลายครั้ง ทุกครั้งที่มันบดเบียดตัวตนใส่ช่องทางด้านหลังของเขา มันบีบรัดช่องท้องสิบทิศจนทำให้มวนอย่างแปลกประหลาด สิ่งแปลกปลอมเสียดสีอยู่ด้านในเสมือนกับความร้อนจากปล่องภูเขาที่รอการปะทุ การยัดเยียดตัวตนอย่างรุนแรงเรียกเสียงครางต่ำๆ จากคนด้านหลังได้เป็นอย่างดี

            ความวูบวาบจากยาปลุกเซ็กส์ที่เพิ่งได้รับค่อยๆ เร่งเร้าความร้อนจนผิวกายชายหนุ่มชุ่มไปด้วยเหงื่อเม็ดเล็กๆ สิบทิศกัดฟันแน่นเมื่อยามที่แก่นกายอีกฝ่ายขยับเนิบนานราวหยอกล้อกัน ริมฝีปากบางขบเข้าหากันจนบวมช้ำ ซึ่งไม่รู้ว่ามันบวมจากการถูกบดจูบมาจากก่อนหน้านี้หรือเพราะเขาขบมันไว้เพื่อกลั้นเสียงครางกันแน่

            “อ่าห์....”

            “ไอ้เหี้ย สาบานได้เลยว่าถ้ากูหลุดไปได้... อึก... มึงต้องไม่ตายดี...”

            “อื้ม...”

            “อ๊าาาาา!

            ฟันคมงับเข้าหัวไหล่ขวาจนต้องกรีดร้องออกมา คนด้านหลังฝังเขี้ยวคมลงบนไหล่เขา ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรแต่มันทำให้เขาได้แต่หวีดร้อง สิบทิศพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะไม่ให้น้ำตาเม็ดใสไหลลงมา หากมันก็ช่างทำได้ยากเย็น ปลายเล็บของชายหนุ่มจิกเข้ากันแน่น ยิ่งพยายามเม้มริมฝีปากเข้าด้วยกันจนเจ็บ

            เจ็บทั้งกาย... เจ็บทั้งใจ

            แค่ตอบรับการเล่นสนุกจากเพื่อนดริ้งที่ท้าทายให้เขาลองฟันสาวสองครั้งแรกดู...

            มันกลับกลายเป็นความอัปยศอย่างน่าอับอาย

            “พี่แม่ง... ซี้ดดด...” จูบแผ่วเบาไล่ไปตามช่วงไหล่ กดริมฝีปากลงบนเนื้ออ่อนนุ่มราวกับหลงใหล ในขณะเดียวกันทุกสัมผัสแสนอ่อนโยนนั้นก็สร้างความสั่นสะท้านให้แก่สิบทิศเช่นกัน สร้างเสียงหอบครวญน่ารังเกียจที่แม้แต่ตัวเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่ามันมาจากตัวเขา

            “กูจะฆ่ามึงแน่ๆ อ๊ะ... ไอ้เหี้ย... อื้อ!” สะโพกสอบสวนกระแทกเนื้อนุ่มตามจังหวะอารมณ์ที่ขึ้นสูงทวีคูณทุกวินาที ความกระสันไต่ระดับขึ้นสูงตามความร้อนจากร่างกายของกันและกัน

            “ฆ่ากันให้ตายด้วยการบีบรัดจากพี่งั้นหรอ... ถ้าแบบนั้นพี่ก็กำลังฆ่าผมอยู่... อ่า... พี่เตนล์... ”

            สิบทิศเคยเก่งกาจในเรื่องเซ็กส์ เขาสามารถทำให้หญิงสาวหลายต่อหลายคนมานอนทอดสะพานให้อย่างง่ายดาย

            สิบทิศเคยเก่งกาจในเรื่องการจูบ เรียวลิ้นเคยลัดเลาะชิมหาความหวานจากโพลงปากของสาวเหล่านั้นได้อย่างชำนิชำนาญ

            หากแต่ตอนนี้ สิบทิศได้แต่นอนหมดท่าให้กระเทยที่ตัวใหญ่กว่าเขาข่มเหงอย่างไร้ทางสู้

            “You make me so hot for you… I want to fuck you deep and hard ทุกเสียงกระซิบนั้นทำให้สิบทิศขนในกายลุกชัน ท่อนเนื้อใหญ่โตฝังร่างลึกแนบแน่นก่อนจะค่อยๆ ถอยห่างออก ทั้งถาโถมมาไม่ยั้งและถอยหนีสร้างความกระสันให้แก่สิบทิศจนรู้สึกราวจะขาดใจเสียนาทีใดนาทีหนึ่ง

            น้ำเสียงแปลกๆ เหมือนเด็กวัยแตกหนุ่มเจือความห้วนเพราะเจ้าตัวบอกว่าตอนเด็กอาศัยอยู่อเมริกาบัดนี้กลายเป็นแหบแห้ง คำรามในลำคอไม่ต่างจากสัตว์ร้ายยามวิกาล เพ่งพิศมองดวงตาที่ประกายกล้าไปด้วยความหิวกระหาย ไหนจะนัยน์ตาสีดำสนิมที่สิบทิศเคยคิดว่ามันเปล่งประกายดูสดใส ในตอนนี้มันราวกับหลุมดำมวลมหาศาลที่ดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่างเข้าไปทำลายล้าง

            นัยน์ตาคู่นี้มันช่างอ่านยากจนทำให้หงุดหงิดใจ ราวกับพ่อมดที่หลอกล่อด้วยเวทมนต์แสนฉงน คุณได้แต่จ้องกับความสวยงามและทรงพลังของมัน จนรู้ตัวอีกทีก็ถูกดูดเข้าไปในหลุมดำหลุมนั้นแล้ว

            เสือร้ายอย่างสิบทิศกำลังถูกโค่นบังลังก์...

            ด้วยนักล่าที่เก่งกาจกว่าเขามากอย่างจอห์นนี่

            ซึ่งมาในคราบที่ดูแสนไร้เดียงสาเหมือนตุ๊ดเด็กที่มานั่งหัวเราะอย่างไม่มีพิษไม่มีภัย

            “ข้างในพี่ร้อนเป็นบ้า”

            “แฮ่ก... อื้ม... อ๊า...อย่าเพิ่งขยับ”

            ปลายนิ้วของอีกฝ่ายเย็นชืด หากแต่ปลุกเร้าความวาบหวามได้ในทุกส่วนสัดที่ลากผ่าน สิบทิศไม่แน่ใจว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะยาปลุกเซ็กส์ที่ถูกป้อนเข้ามาด้วยหรือเปล่า แต่มันทำให้เขาหลอมละลายไม่ต่างจากขี้ผึ้งที่ถูกล่นไฟ ร่างกายอ่อนปวกเปียกต่อคนด้านหลัง สิบทิศเกือบจะทรุดตัวเสียหลายครั้งหากไม่มีมือใหญ่ค่อยหยัดสะโพกกลมมนไว้

            กายเล็กร่างกายสั่นเทิ้ม หยาดเหงื่อชโลมกายทั้งคู่ ผสานเสียงเนื้อกระทบเนื้อหยาบโลนดูน่ารังเกียจ เสียงครางเบาๆ เล็ดลอดออกมาจากไรฟันซี่สวย สัมผัสแผ่วเบาบริเวณหัวไหล่ที่ถูกกัดทำให้เขาต้องหันไปมองอีกฝ่ายกำลังกดจูบลงมาช้าไปตามลาดไหล่บาง จังหวะเดียวกับที่สายตาเย็นชาเงยหน้ามามองกัน ทว่าไม่ช้ามือใหญ่ก็จับใบหน้าเขาให้หันกลับไปทางเดิม รวมถึงสอดใส่นิ้วยาวเข้ามาคว้านในโพลงปากอย่างเอาแต่ใจ

            “ดูดมันซิพี่เตนล์”

            แรงความต้องการที่เตลิดเพลินไปทุกส่วนอย่างรั้งไม่อยู่ทำให้สิบทิศยอมทำตามที่สั่งอย่างว่าง่าย ความเสียวซ่านเสียดลึกในทุกจังหวะการแทรกกายเข้าหาความคับแน่นร้อนระอุ ยิ่งมันทรมานเขาเท่าไหร่ สิบทิศยิ่งดูดดึงปลายนิ้วยาวมากขึ้นเท่านั้น ปั่นป่วนราวพายุก่อตัววิ่งสะท้านไปทั้งกาย  

            “พี่แม่งฮอตชิบ”

            “อือ... เสียว... จะ... จะขาดใจแล้ว อึก... อ๊าาา...”

            “I’m fucking you now, and you cannot control what’s happening… you’re at my mercy… you’re just being fucked hard…”

            สิบทิศแค่พ่ายให้แก่จอห์นนี่อย่างสมบูรณ์แบบ

            .
            .
           




            เป็นอีกครั้งที่สิบทิศตื่นมาพร้อมกับความอึดอัด เขาถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ใบหน้ายับยู่ยี่เพราะนึกเคืองคนที่ไม่ปล่อยเขาไปไหนเลยเกือบปีที่ผ่านมา ท่อนแขนหนักพาดทับเอวเขาไว้ เรียกความหงุดหงิดขึ้นมาในทันที ใบหน้าเรียวหงิกงอสนิท ในช่วงปีที่ผ่านมาคนข้างกายเขาช่างโตและดูสุขุมขึ้นอย่างน่าตกใจ

            จอห์นนี่หรือเจนนี่

            ตุ๊ดยักษ์มากแผนการนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงเดียวกับเขา เสี้ยวหน้าคมฝังอยู่บนหมอนนุ่ม ลมหายใจที่เป่าออกมาเป็นจังหวะยาวบ่งบอกว่าเจ้าตัวกำลังอยู่ในนิทราลึก เป็นอีกครั้งที่สิบทิศต้องมาหงุดหงิดอยู่คนเดียวค่าที่ไม่อาจทำอะไรอีกฝ่ายได้เลย

            “ฝันร้ายหรอ” เสียงต่ำๆ เหมือนดังมาจากในลำคอเอ่ยขึ้นผ่านความมืด เมื่อสิบทิศหันไปดูก็พบว่าอีกฝ่ายไม่แม้แต่จะลืมตาด้วยซ้ำ

            “ฝันร้ายเพราะมึงนั้นแหละ” มือเรียวขยี้ศีรษะระบายอารมณ์ พ่นลมหายใจออกมาอย่างแรงด้วยหงุดหงิด

            “คนนะไม่ใช่บูกี้แมน” เสียงหัวเราะเบาๆ ดังมาเล็กน้อยเมื่อเขาทุบลงไปบนท่อนแขนที่กอดก่ายเขาอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ซ้ำยังพึมพำออกมาเบาๆ “ขี้งอนเป็นลูกแมว”

            “แมวพ่อมึงสิอีเจนนี่”

            เจนนี่คือตุ๊ดยักษ์ที่มีแต่ความอ่อนโยน ทั้งสายตา คำพูด โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในกลุ่มเพื่อนสนิท เจนนี่ก็ไม่ต่างอะไรกับกระเทยคนนึงที่วี๊ดว๊ายไปตามประสา

            ในทางกลับกัน คนที่หลบอยู่หลังฉากเจนนี่คือ จอหน์นี่ ชายหนุ่มเอาแต่ใจที่มักจะถือสิทธิ์ในตัวเขาทุกอย่าง ตั้งแต่ครั้งแรกที่มันข่มขืนเขา ทั้งจอห์นนี่และเจนนี่ก็มาวุ่นวายกับเขาไม่จบไม่สิ้น

            หากเจนนี่คือแสงสว่างในช่วงกลางวัน

            จอห์นนี่คือรัตติกาลแสนเย็นชาในช่วงกลางคืน

            คนคนเดียวที่มีบุคลิกต่างกันเหลือเกิน

            อะไรคือความเป็นจริงในสองคนนี้ สิบทิศก็ไม่อาจรู้ แค่ที่เขาต้องรบรากับทั้งคู่ในแต่ละวัน เขาก็เหนื่อยเกินกว่าจะต้องมานั่งใส่ใจอะไรอีก

            “นมก่อนนอนไหม จะได้หลับสบาย”

            “ไม่ต้อง”

            “แล้วเป็นไร” น้ำเสียงเข้มอู้อี้เพราะกำลังซุกลงหมอนงัวเงียจะหลับต่อ

            “ฝันถึงคืนแรกของมึงกะกู” เพียงเท่านั้นเสียงหัวเราะดังลั่นก็ดังมาจากข้างกาย ยิ่งสร้างความขัดเคืองให้แก่เขามากขึ้น

            “มึงเหี้ย” สิบทิศด่ากลับทันควัน

            “ขอโทษ... ฮ่าๆๆ มันแบบ... นึกถึงพี่ตอนนั้นก็ตลกดี”

            “มึงตลกกูหรออีเจนนี่ มึงตายคามือกูซะเถอะไอเหี้ย” สิบทิศผุดลุกขึ้นพร้อมหมอนในมือ ไม่อ้อมแรงที่ใช้กดลงใส่ฝ่ายที่นอนหัวเราะ “ตายซะ! อีเจนนี่ กูแค้นใจนัก”

            “โอ๊ย... ปล่อยก่อนพี่เตนล์”

            “มึงอย่าจับมือกูไว้สิ” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเป็นปม ส่งสายตาอาฆาตใส่อย่างไม่ยอมแพ้ จ้องเขม็งราวเป็นศัตรูมานับสิบปี

            “ใจเย็นดิ้พี่เตนล์ โกรธจริงหรอวะ”

            “เออ โกรธจริง”

            “ไมมาเกรี้ยวกราดวันนี้ เมนส์ไม่มาหรอ เอ๊ะ หรือเจนนี่ลืมซื้อปลาทูมาให้พี่กิน” เสียงเจ้าตัวเต็มไปด้วยความอารมณ์ดีซ้ำยังสัพยอกเขาอย่างไม่ได้รู้สึกผิดใดๆ

            “ปลาทูที่หน้ามึงสิ” หมอนใบใหญ่ถูกยกฟาดลงบนเจนนี่อีกหลายครั้ง ซึ่งนอกจากเสียงหัวเราะที่ดูจะถูกอกถูกใจแล้ว ก็ไม่เห็นมันจะเป็นอะไร สร้างความหงุดหงิดใจให้กับสิบทิศอีกเท่าตัว   

            “ปล่อยกู” เพียงแค่ใช้แรงเล็กน้อย หมอนที่เป็นอาวุธก็ไปนอนแอ้งแม้งหนีความผิดอยู่ที่พื้น จากนั้นสิบทิศก็ต้องมาเป็นฝ่ายเกยทับบนตัวอีกฝ่าย

            “โกรธอะไรเค้าละ” อ้อมกอดจากแขนยาวดึงสิบทิศให้แนบตัว จำเลยหนุ่มกดตัวเพชฌฆาตเข้าอก วาดวงแขนแข็งแรงในเชิง โอ๋เขาเบาๆ

            สิบทิศกร่นด่าตัวเองที่พลาดพลั้งให้อีกฝ่ายหาประโยชน์จากร่างกายได้อย่างง่ายดาย ความร้อนสายนึงวิ่งผ่านไปทั่วร่างของคนตัวเล็กกว่า ร้อนผ่าวตั้งแต่ปลายผมจรดข้อเท้า

            โอย.... กูจะหน้าร้อนทำห่าอะไรเนี่ยสิบทิศ!

            “ลบคลิปกูแล้วแน่นะ”

            “เออ ลบไปเป็นชาติแล้วค่ะ”

            “เออ กูก็นึกถึงคืนนั้นแล้วเจ็บใจ เลยมาหงุดหงิดใส่มึง” น้ำเสียงขึ้นจมูกอู้อี้อยู่ตรงอกกว้าง ได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วดังขึ้นเหนือหัว ต้องยอมรับอย่างน่าอับอายว่าสิ่งที่เจนนี่ทำ มันทำให้เขาลดความขุ่นเคืองลงไปได้โขจริงๆ

            “ให้ทุบตลอดไปก็ได้ หายโกรธเค้านะ สำนึกผิดแร้ว”

            “เออ อีตุ๊ดยักษ์”

            “น่ารัก” สิ้นคำนั้นปลายจมูกโด่งก็ฝังลงบนแก้มตนอย่างรวดเร็วโดยที่สิบทิศไม่ทันได้ผละหนี ทิ้งรอยอุ่นซ่านจากริมฝีปากไว้ที่เนื้อนวล

            “มึงแม่ง...”

            “Sweet dream my kitty


            “กูไม่ใช่แมว!









สวยเผ็ชและเอวดุมาก คริคริ :p















ด้วยความที่ชอบคู่นี้มาก เลยแต่งเนื้อเรื่องเพิ่มให้ 
ถ้าชอบอย่าลืมติดแท็ก #คืนที่หนึ่งแจยง นะคะ 
วาปไปจอยของเรื่องนี้ http://www.joylada.com/story/5a267f5a7af16a000144780c